Αφιέρωμα: Κομμουνισμός

Editorial

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στα Βαλκάνια, εκεί που τεράστιοι δρόμοι και πάρκα καταπατούνται σιγά σιγά από μεγάλα οικονομικά fund και call center, τα οποία θα φέρουν την ανάπτυξη, εκεί που κυβερνήσεις έπεσαν όταν για σιδηροδρομικό δυστύχημα χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, εκεί, λοιπόν, σε αυτό το σχεδόν δυστοπικό και παράλληλα ελπιδοφόρο τοπίο άκουσα φέτος το πιο περίεργο παιχνίδι, σε ένα ελληνικό νηπιαγωγείο.

«… παιδιά γύρω από ένα κοριτσάκι το οποίο τους δίνει να φάνε από το ίδιο πιάτο δήθεν φαγητό και τους μοιράζει χάρτινα λεφτά για να ψωνίσουν στο σούπερ μάρκετ. Όταν ο δάσκαλος τους ρώτησε τι παίζουν τα παιδιά απάντησαν… τους φτωχούς. Ο δάσκαλος σαστισμένος θέλησε να μάθει τι είδους παιχνίδι είναι αυτό.

-Κύριε, καθόμαστε και τρώμε από την ίδια κατσαρόλα φαγητό και πάμε στο σούπερ μάρκετ να πάρουμε γάλα, αλλά επειδή δεν μας φτάνουν τα λεφτά δεν το αγοράζουμε.

-Α, δηλαδή περιγράφετε τη ζωή μου, σκέφτηκε ο δάσκαλος και συνέχισε απορημένος…»

Μπροστά, λοιπόν, στον κόσμο των έντονων ανισοτήτων που χτίζουν οι λίγοι για εμάς χωρίς εμάς, σε έναν κόσμο που τα παιδιά των λίγων μπορούν να γελοιοποιούν τη ζωή των πολλών δίχως να το καταλαβαίνουν, η Συντακτική Επιτροπή των Αναιρέσεων αποφάσισε να αφιερώσει το τεσσαρακοστό έκτο τεύχος του περιοδικού στον συλλογικό αγώνα που οφείλουμε να δώσουμε για να μην συνεχίσουμε «να παίζουμε» τους φτωχούς. Την ίδια ώρα που οι πόλεμοι γύρω μας πολλαπλασιάζονται, η οικολογική καταστροφή αποτελεί πλέον αιτία θανάτου, οι ψυχικές διαταραχές είναι νούμερο ένα στη νεολαία και η δημόσια εκπαίδευση θα αποτελεί προνόμιο λίγων, ΕΜΕΙΣ κόντρα στο ΕΓΩ παίζουμε όλοι μαζί για να συνεχίσουν οι φωταγωγοί να μυρίζουν γιασεμί!

Η Συντακτική Επιτροπή των Αναιρέσεων